Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (υπουργός Εξωτερικών). Στην εκπομπή που παρουσίασε ο Χρήστος Μαχαίρας 10.00-11.00 . Αυτό που λειτούργησε ως casus belli στην Ελλάδα ήταν δυο δηλώσεις στην συνέντευξη σας στο ΚΛΙΚ, η μια είναι η δήλωση σας ότι δεν σας ενδιαφέρει αν η μειονότητα θα λέγεται τουρκική, πομακική, θρακική ή όπως αλλιώς, αρκεί να μην διαταράσσει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και η δεύτερη ήταν η παραδοχή σας ότι υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι στην Ελλάδα τουρκικής καταγωγής)
Αυτές είναι απλές αλήθειες οι οποίες δεν έχουν ειπωθεί πρώτα από μένα, αλλά βεβαίως δεν έχω και κανένα πρόβλημα να τις υπερασπιστώ έστω και αν ήταν μόνο από μένα, διότι εγώ θεωρώ ότι εθνικό μας συμφέρον είναι να προασπίσουμε τα σύνορα μας, την εδαφική μας ακεραιότητα. Από κει και πέρα τα άλλα είναι για μένα δευτερεύουσας σημασίας.”
Είναι δευτερεύουσας σημασίας ο αυτοπροσδιορισμός της μειονότητας ως τουρκικής;
“Ναι ακριβώς. Πρώτα από όλα έχουμε ως κυβερνήσεις εμείς και παλαιότερα χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο, της τουρκικής μειονότητας κατά καιρούς, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, όταν ο φόβος για τη μειονότητα ήταν να ταυτιστεί με την κομμουνιστική Βουλγαρία η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποιούσε τον όρο τουρκική μειονότητα για να την ταυτίσει με την Τουρκία που ήταν τότε η ΝΑΤΟϊκή σύμμαχος χώρα. Εν πάση περιπτώσει όμως θεωρώ ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτό, είναι ότι αν κάποιος έλληνας πολίτης αισθάνεται ότι είναι μιας ή μιας άλλης εθνικότητας, οι διεθνείς συμβάσεις του επιτρέπουν και η Ελλάδα είναι μια χώρα που σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις, αυτό να το κάνει, να θεωρείται ότι είναι έλληνας στην καταγωγή, ότι είναι βλάχος στην καταγωγή...”
Μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί δηλαδή
“Ναι υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Το πρόβλημα στα Βαλκάνια δεν είναι αν ο άλλος τι αισθάνεται ποια είναι η καταγωγή του, αλλά είναι ότι αυτό αν συνδυάζεται με αλλαγές συνόρων και εκεί είναι που η Ελλάδα έχει θέσει ως καθοριστικό όρο να μην αλλάξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια. Δώσαμε τη μάχη μας αυτή την περίοδο, αυτούς τους 3 μήνες κατά τη διάρκεια της κρίσης στο Κόσοβο ακριβώς για να μην αλλάξουν τα σύνορα στη Γιουγκοσλαβία. Ντε φάκτο βεβαίως αυτή τη στιγμή είναι κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ το Κόσοβο, όμως τυπικά είναι ακόμα το Κόσοβο εντός των συνόρων της Γιουγκοσλαβίας. Γιατί το κάναμε αυτό; Το κάναμε γιατί ακριβώς θεωρούσαμε ότι γύρω από την οποιαδήποτε μειονότητα δεν μπορούν να γίνουν αλλαγές συνόρων. Ασχέτως του πως θα ονομαστεί ο ένας, είτε έτσι, είτε αλλιώς, αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να εγερθεί, η αλλαγή των συνόρων δεν μπορεί να εγερθεί γύρω από το θέμα της μειονότητας.”
Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε ο αυτοπροσδιορισμός της μειονότητας στη Θράκη να επιτραπεί από το ελληνικό κράτος; “
Σας είπα υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις. Είναι πολύ πιθανόν κάποια στιγμή να αναγκαστούμε να το δεχτούμε. Από το συμβούλιο της Ευρώπης π.χ. τα δικαστήρια, αυτή τη στιγμή η Τουρκία είναι στα δικαστήρια του συμβουλίου της Ευρώπης με μαζικές παραβιάσεις σε σχέση με την Κύπρο, κάτι το οποίο δείχνει την ορθότητα της ελληνικής και κυπριακής εξωτερικής πολιτικής στο να εμμένει ακριβώς στις διεθνείς συμβάσεις και στο διεθνές δίκαιο και εμείς πρέπει να συμμορφωθούμε σε αυτό το διεθνές δίκαιο εκεί όπου υπάρχουν πιθανότητες να βρεθούμε εν αδίκω.”
Αυτό δεν δημιουργεί ένα κενό στον τρόπο που αντιμετώπισε σύσσωμος ο ελληνικός πολιτικός κόσμος την ενέργεια των 3 μουσουλμάνων βουλευτών από τη Θράκη;“
Σαφώς. Συμφωνώ απόλυτα. Θεωρώ ότι ήταν λάθος αυτή η σκληρή αντίδραση απέναντι σε αυτή την λογική, η οποία συγκυριακά συνέπεσε βεβαίως με τη συνέντευξη, διότι εγώ την είχα δώσει πολύ νωρίτερα από τις δηλώσεις τους, όμως θεωρώ ότι μια δήλωση φόβου και πανικού απέναντι στο ότι κάποιοι θεωρούν ότι έχουν τουρκική καταγωγή, όταν πράγματι κατά πάσα πιθανότητα έχουν τουρκική καταγωγή και θεωρούν ότι αυτό είναι κάτι το οποίο θέλουν να το πουν, θέλουν να το δηλώσουν, θέλουν να ταυτιστούν με αυτή τους την καταγωγή, θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι το οποίο δεν θα πρέπει να μας φοβίζει, αυτό είναι που εγώ θέλω να περάσω στην κοινή γνώμη. Δεν θα πρέπει αυτό το πράγμα να μας φοβίζει. Αυτό που πολλές φορές ξεχνάμε είναι ότι η μουσουλμανική μειονότητα, συνολικά μιλάω, γιατί υπάρχουν καταγωγές διαφορετικές μέσα στη μουσουλμανική μειονότητα, εμείς βεβαίως κάνουμε και εγώ θεωρώ ουσιαστικό λάθος πολιτικής μας, να ταυτίζουμε όλους τους μουσουλμάνους ως μια μειονότητα. Βεβαίως η συνθήκη της Λωζάνης μιλάει για μουσουλμανική μειονότητα, αλλά αυτή η μουσουλμανική μειονότητα έχει και τις εθνoτικές καταγωγές, υπάρχουν τσιγγάνοι οι οποίοι έχουν μια ιδιαίτερη συνείδηση, είναι οι πομάκοι, δεν είναι όλοι τούρκοι. Άρα λοιπόν εμείς τους ταυτίζουμε ως μια ενιαία μειονότητα και θεωρώ και αυτό ως ένα αρνητικό στοιχείο για την πολιτική μας, αλλά θέλω να υπενθυμίσω και κάτι ακόμα, ότι όλη η μουσουλμανική μειονότητα είναι 1,2% περίπου του πληθυσμού των ελλήνων πολιτών. Αν θα φοβηθούμε ότι μέσα στο 1% υπάρχει ένα 0,5 ή 0,3% οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους τούρκους και ότι αν το πουν αυτό έχουμε τεράστιο εθνικό πρόβλημα νομίζω ότι θα πνιγούμε μέσα σε μια σταλιά νερό. Νομίζω δηλαδή ότι έχουμε κάθε συμφέρον εμείς, η Ελλάδα να προβάλει ότι ακριβώς δεν έχει να φοβηθεί, ότι η Ελλάδα είναι η δημοκρατική χώρα, ότι η Ελλάδα είναι εκείνη η χώρα στα Βαλκάνια που μπορεί να αντιμετωπίσει με τον πιο ήρεμο και τον πιο δημοκρατικό τρόπο τα όποια μειονοτικά θέματα υπάρχουν. Θέλω να τονίσω κάτι και από την άλλη πλευρά. Σκεφτείτε αν εσείς ήσασταν μουσουλμάνος στη Θράκη και μιλάγατε τουρκικά και αισθανόσασταν και βλέπατε ότι είχατε μια τουρκική καταγωγή. Αν η πολιτεία στην οποία ζούσατε σας έλεγε ότι όχι δεν είσαστε τουρκικής καταγωγής, εγώ θα σου επιβάλω την ταυτότητα σου; Ποια θα ήταν η φυσιολογική σου αντίδραση; Να αποξενωθείς από αυτή την πολιτεία. Αν όμως αυτή η πολιτεία έρθει και πει “φίλε αισθάνεσαι έτσι, με γειά σου και με χαρά σου. Δεν έχω κανένα πρόβλημα, απλώς εγώ θέλω να είσαι σοβαρός πολίτης, σύμφωνα με τους νόμους μας, σύμφωνα με την ελληνική πολιτεία να σέβεσαι το νόμο. Έχεις τις υποχρεώσεις σου, έχεις τα δικαιώματα σου”. Νομίζω ότι αυτός ο άνθρωπος θα αισθανόταν πολύ πιο έλληνας ως έλληνας πολίτης, παρά να αισθανθεί ότι θα πρέπει να κινηθεί ενάντια στην ελληνική πολιτεία για να μπορεί να βρει την ταυτότητα του ή το δίκιο του.”
Θα λέγατε το ίδιο και για άλλες μειονότητες, θα λέγατε το ίδιο και για την αυτοπροσδιοριζόμενη ως μακεδονική μειονότητα, γιατί οι 3 βουλευτές ζητούσαν αναγνώριση και της μακεδονικής μειονότητας.
“Εδώ συνδέεται με ένα άλλο θέμα το οποίο έχει μια άλλη επιπλοκή. Καταρχήν ο όρος μακεδονία συνδέεται με ελληνικό έδαφος, με ελληνική παράδοση και άρα υπάρχει ένα άλλου είδους προβλήματος διότι κάλλιστα μπορεί να σου πει ο θεσσαλονικιός ελληνικής καταγωγής ότι εγώ είμαι ο μακεδόνας. Άρα λοιπόν μπαίνουμε σε ένα άλλο θέμα, να μην το ανοίξουμε γιατί είναι πολύπλοκο, αλλά γι αυτό νομίζω ότι υπάρχει μια άλλη διάσταση. Όμως η διάσταση την οποία εγώ δίνω είναι ότι αυτός ο οποίος αισθάνεται ότι είναι αυτής της καταγωγής η Ελλάδα δεν έχει να το φοβηθεί αυτό και θέλω να τονίσω επίσης ότι δεν το λέω αυτό ως μια θεωρητική άσκηση δικιά μου, ως μια σκέψη δικιά μου. Είναι η πιο δεδομένη πρακτική, η οποία πραγματικά επιτρέπει να ενσωματωθούν μειονότητες σε όλη την Ευρώπη, σε άλλες χώρες όπως Καναδάς, Αυστραλία, ΗΠΑ, όπου ακριβώς αυτή η αντιμετώπιση εκτονώνει τα όποια προβλήματα θα μπορούσαν να υπάρξουν και επιτρέπει πραγματικά να ανθήσουν οι δημοκρατικοί θεσμοί και η αίσθηση αυτών των ανθρώπων ότι βρίσκονται και είναι πολίτες αυτής της χώρας. Σκεφτείτε δηλαδή αν του έλληνα της Αλβανίας και του έλληνα της Αμερικής του έλεγαν ότι δεν μπορείς να πεις ότι είσαι έλληνας, εγώ σε κατατάσσω ότι είσαι της οθωμανικής αυτοκρατορίας ή είσαι ορθόδοξος, αλλά δεν είσαι έλληνας, ποια θα ήταν η αντίδραση ενός έλληνα. Όταν υπάρχει αυτή η δυνατότητα να εκφραστεί αυτός ο άνθρωπος όπως αισθάνεται νομίζω ότι από κει πέρα εφόσον είναι μέσα στα πλαίσια του νόμου θα είναι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι θα πρέπει αυτά τα πράγματα να τα ξεπεράσουμε για να μιλάμε για τα ουσιώδη στις ελληνοτουρκικές μας σχέσεις και να μην πανικοβαλλόμαστε με θέματα τα οποία είναι πασιφανή και αυτονόητα.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου