ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ

Μιχαήλ Δ. Ρέλλου
Η ορθή αντιμετώπιση της εξωτερικής πολιτικής και των εθνικών μας θεμάτων οφείλει να είναι θεμελιωμένη στην επιστημονική ανάλυση και σε απαράβατες αρχές μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής η οποία θα εξειδικεύεται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δεν χρειάζεται να το πούμε κι αυτό, αλλά δυστυχώς η στρατηγική είναι άγνωστη λέξη στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και στα πολιτικά κόμματα... Το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται εντονότερα στο θέμα του Ελληνικού εθνικού χώρου της Βορείου Ηπείρου, που βρίσκεται μέσα στα όρια του Αλβανικού κράτους.
Στρατηγικός στόχος της Ελλάδος για την Αλβανία πρέπει να είναι ο πολιτιστικός, γλωσσικός και οικονομικός επανελληνισμός των νοτίων περιοχών της, όπου από την αρχαιότητα αναπτύσσεται ο Βορειοπειρωτικός Ελληνισμός.
Ο σχετικός αφελληνισμός της Βορείου Ηπείρου επετεύχθη κατά την διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος του Χότζα, αλλά και μετά το 1990, όταν η λανθασμένη Ελληνική πολιτική, ελλείψει σαφούς και μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής, οδήγησε στην χώρα μας την πλειοψηφία των Βορειοηπειρωτών και αποψίλωσε το Ελληνικό στοιχείο στην Βόρειο Ήπειρο.
Ας θυμηθούμε όλοι ότι η Βόρειος Ήπειρος κατοικείτο ανέκαθεν από Έλληνες, απελευθερώθηκε τρεις φορές από τον Ελληνικό στρατό στην διάρκεια του αιώνα μας, αυτονομήθηκε με το ισχύον ακόμη- εφόσον δεν καταργήθηκε με άλλη συνθήκη- Πρωτόκολλο της Κερκύρας του 1914, και ότι είχε ζητηθεί το 1945 η αυτοδιάθεσή της και η ενσωμάτωσή της στην Ελλάδα από την τότε Ελληνική κυβέρνηση, αλλά οι μεγάλες δυνάμεις μας είχαν παραπέμψει μετά την λύση του Γερμανικού προβλήματος (που λύθηκε το 1989).
Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι οι νότιοι Αλβανοί, οι Τόσκηδες, είναι συγγενείς από ανθρωπολογική και εθνική άποψη με τους Έλληνες. Είναι κι αυτοί Ηπειρώτες! Απλώς, οι περισσότεροι απ' αυτούς μετά την Ρωμαϊκή κατοχή της Ηπείρου έχασαν την Ελληνική τους λαλιά, όχι όμως και την συνείδηση ότι ανήκουν στον ευρύτερο χώρο του Ελληνισμού.
Είναι εφικτή η παρουσίαση των αναγκαίων ΑΡΧΩΝ, στις οποίες πρέπει να στηριχθεί η Ελληνική πολιτική επί του Αλβανικού προβλήματος:
1) Η Ελλάς οφείλει να πρωτοστατήσει στην προώθηση ενός μικρού σχεδίου "Μάρσαλ" για την ανοικοδόμηση και ανάπτυξη της Αλβανίας και ιδίως της περιοχής της Βορείου Ηπείρου, στην οποία πρέπει να επιστρέψουν όλοι οι Βορειοηπειρώτες που σήμερα ζουν στην Ελλάδα.
2) Η δικαίως αιτούμενη από μερικούς αυτονομία της Βορείου Ηπείρου μπορεί νομίμως και δικαίως να στηριχθεί στο Πρωτόκολλο της Κερκύρας του 1914, αλλά μόνο εάν το ζητήσουν οι Βορειοηπειρώτες. Όμως, αυτό δεν μπορεί να συμβεί, διότι η πλειοψηφία των Βορειοηπειρωτών (με την ευθύνη και την προτροπή των Ελληνικών κυβερνήσεων) έχει εγκαταλείψει την περιοχή και βρίσκεται στον Ελλαδικό χώρο. Είναι μέγιστη η ευθύνη των κυβερνήσεων της περιόδου 1989-1990 που δεν έθεσαν θέμα αυτοδιαθέσεως ή αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου βάσει του διεθνούς δικαίου. Αντί αυτού αγνόησαν όλους τους ηρωικούς αγωνιστές του Ελληνισμού της περιόδου Χότζα και Αλία και οδήγησαν τους Βορειοηπειρώτες μακριά από την πατρίδα τους
3) Εφόσον είναι προς το μέγιστο εθνικό συμφέρον να προστατευθεί ο Ελληνικός εθνικός χώρος της Βορείου Ηπείρου, πρέπει ΟΛΟΙ οι Έλληνες πολιτικοί και δημοσιογράφοι να αναφέρονται σε Βόρειο Ήπειρο και όχι σε νότια Αλβανία, όπως συμβαίνει σήμερα με κυβερνητική εντολή και σύμφωνη γνώμη των περισσοτέρων πολιτικών δυνάμεων.
4) Ο μεγάλος αριθμός αλβανοφώνων Ηπειρωτών μεταναστών (Τόσκηδων) στην Ελλάδα απαιτεί την άμεση προσπάθεια εξελληνισμού των και υπενθυμίσεως ότι ανήκουν στο Ελληνικό έθνος. Εάν δεν επιτευχθεί ο επανελληνισμός των νοτίων Αλβανών, τότε στο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε μεγάλα προβλήματα δήθεν Αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα...