Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
Πως κατερρίφθη ο ηρωικός πιλότος Κ. Ηλιάκης.
Τι πραγματικά συνέβη νοτίως της Καρπάθου.
Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει τα πραγματικά γεγονότα της αερομαχίας νοτίως της Καρπάθου. Είναι απορίας άξιο γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αιφνιδιάζονται πάντα από την τουρκική προκλητικότητα όταν συμβαίνει ένα θερμό επεισόδιο, καθώς και η ελληνική υποχωρητικότητα στις τουρκικές απαιτήσεις όταν κλιμακώνεται η ένταση.
Προκαλεί επίσης το θράσος τους να προσπαθούν κάθε φορά να μας πείσουν ότι η διαχείριση της κρίσεως εκ μέρους τους ήταν αυτή που απέτρεψε τα χειρότερα χωρίς η πατρίδα μας να έχει απολέσει το ελάχιστο των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Το ότι είναι όλοι τους «καραγκιόζηδες» κατά δήλωση του βουλευτή Κεφαλογιάννη δεν τους απαλλάσσει από τις ευθύνες τους απέναντι στο Έθνος.
Ας έρθουμε όμως στα πραγματικά δραματικά γεγονότα που συνέβησαν νοτίως της Καρπάθου και όχι στα διαστρεβλωμένα που παρουσιάζουν όλα τα ΜΜΕ κατόπιν εντολών.
Την Τρίτη 23 Μαΐου το μεσημέρι απογειώνονται από τουρκικό αεροδρόμιο απέναντι από την Ρόδο δύο F-16 και ένα RF-4, παράλληλα μία τουρκική φρεγάτα πλέει στα διεθνή ύδατα ανοιχτά της Κρήτης. Τα ραντάρ της Κρήτης από την προηγούμενη μέρα έχουν εντοπίσει την μεταστάθμευση των τουρκικών πολεμικών στην βάση απέναντι από την Ρόδο, άρα γνώριζαν ότι οι Τούρκοι θα επιχειρούσαν έξοδο για την συνηθισμένη κατασκοπευτική τους δράση. Τα τουρκικά μαχητικά κινούνται προς την Κρήτη και δύο ελληνικά F-16 απογειώνονται από την βάση των Χανίων. Όταν αποκτούν οπτική επαφή διαπιστώνουν ότι το ένα τουρκικό αεροσκάφος είναι αεροφωτογραφικό. Τα τρία τουρκικά πετούν σχεδόν παράλληλα και τα δύο ελληνικά έρχονται από πίσω.
Ο σμηναγός Κ. Ηλιάκης μπαίνει ανάμεσα στο ένα τουρκικό F-16 και το RF-4 για να πάρει τα νούμερά του και να διαπιστώσει τα φωτογραφικά μηχανήματα και τα όπλα που φέρει. Το άλλο τουρκικό F-16 (σμηναγός Xαλί Iμπραήμ) αφήνει τον σχηματισμό και έρχεται πίσω από τον Έλληνα πιλότο Κ. Ηλιάκη, ενώ ο άλλος Έλληνας πιλότος έχοντας μείνει πιο πίσω, έρχεται πίσω από τον Τούρκο και τον εγκλωβίζει. Ο Τούρκος σμηναγός λέει στον Κ. Ηλιάκη να φύγει δίπλα από το RF-4 ενώ παράλληλα τον εγκλωβίζει.
Ο Έλληνας πιλότος δεν φεύγει... ο Τούρκος μιλά συνθηματικά στους άλλους δύο Τούρκους πιλότους και εξαπολύει ένα πύραυλο, ενώ ταυτόχρονα τα τρία τουρκικά αεροσκάφη στρίβουν προς διάφορες κατευθύνσεις. Ο πύραυλος πλήττει το αεροσκάφος του Κ. Ηλιάκη το οποίο εκρήγνυται. Ο άλλος Έλληνας πιλότος εξαπολύει και αυτός ένα πύραυλο, αλλά λόγω του απότομου ελιγμού του Τούρκου τον βρίσκει στο φτερό και τον καταρρίπτει.
Συνέβη λοιπόν αερομαχία και όχι «σύγκρουση ή ατύχημα» όπως προσπαθούν να μας πείσουν.
Ας δούμε τώρα και μερικά στοιχεία καθώς και πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, τα οποία σημειώνω δεν αποτελούν σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Κατ' αρχήν ο Αιγύπτιος πιλότος του πολιτικού αεροσκάφους δήλωσε ότι είδε δύο εκρήξεις (στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων την πρώτη μέρα, οι εφημερίδες την επομένη έγραψαν για μία έκρηξη). Αν όντως είχε γίνει σύγκρουση των δύο μαχητικών με ταχύτητες άνω των 500 μιλίων που πετούσαν θα έβλεπε μία έκρηξη και δεν θα είχε σωθεί κανείς. Έπειτα ο Φιλιππινέζος καπετάνιος δήλωσε και αυτός ότι άκουσε και είδε πρώτα μία μεγάλη έκρηξη και μετά είδε και μία μικρότερη δεύτερη με λιγότερο καπνό (τηλεοπτικός σταθμός Αlpha). Ακριβώς, επειδή ο άλλος Έλληνας πιλότος τον βρήκε στο φτερό για αυτό είδε λιγότερο καπνό. Επίσης αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πρόλαβε να ενεργοποιηθεί το αυτόματο σύστημα εκτίναξης του καθίσματος και να διασωθεί τελείως ανέπαφος. Ο Φιλιππινέζος καπετάνιος, ενώ είχε προορισμό τον Πειραιά, τελικά πήγε στη Μάλτα. Γιατί; Πως δικαιολογείται ο πανικός και το σοκ της ελληνικής κυβέρνησης αν όντως ήταν «σύγκρουση-ατύχημα»; Στην δεκαετία του 1990 είχαν πέσει δύο τουρκικά και ένα ελληνικό μαχητικό με νεκρούς πιλότους και από τις δύο πλευρές κατά την διάρκεια αναχαιτίσεων και εμπλοκών, όμως δεν ακολούθησε ούτε κλιμάκωση της κρίσης, ούτε θερμό επεισόδιο όπως στην τελευταία περίπτωση, ενώ οι ελληνοτουρκικές σχέσεις τότε δεν ήταν καθόλου «ειδυλλιακές» σε αντίθεση με την σημερινή συνεχώς καλλιεργούμενη «ελληνοτουρκική φιλία».
Γιατί βρέθηκαν στον αέρα περί τα 120 μαχητικά και από τις δύο πλευρές, πράγμα που δεν συνέβη στις προηγούμενες περιπτώσεις; Στην Κρήτη ενεργοποιήθηκαν οι S-300 κάτι που δεν μεταδόθηκε από πουθενά. Οι Τούρκοι έδειξαν διάθεση να τελειώσει γρήγορα αυτή η ένταση που δημιουργήθηκε ακριβώς επειδή γνώριζαν ότι από υπαιτιότητα του πιλότου τους ξεκίνησε και για αυτό και τα τουρκικά μέσα κράτησαν χαμηλούς τόνους μετά από υποδείξεις της πολιτικο-στρατιωτικής ηγεσίας της Άγκυρας. Οι Τούρκοι από τις τρεις η ώρα το μεσημέρι της Τρίτης ανακοίνωσαν ότι ο Έλληνας πιλότος είναι νεκρός. Είναι επόμενο αφού ο πιλότος τους, τους είχε αναφέρει ότι είδε τα πάντα, αφού είχε «εκτελέσει» τον Έλληνα πιλότο από πολύ κοντά. Γιατί το ΥΠΕΘΑ δεν δίνει στη δημοσιότητα την αναφορά του άλλου Έλληνα πιλότου, καθώς και το video από το δεύτερο F-16 αφού ήταν «ατύχημα»; Είναι φανερό ότι επιχειρείται συγκάλυψη των αληθινών γεγονότων όπως και στην περίπτωση των Ιμίων. Οι παραπάνω διαπιστώσεις και τα ερωτήματα επιβεβαιώνουν κατηγορηματικά την περιγραφή της αερομαχίας και της κατάρριψης του ηρωικού σμηναγού Κ. Ηλιάκη.
Για αυτούς τους λόγους οι Έλληνες πιλότοι μας είναι τόσο εξαγριωμένοι και τρέχουν οι πολιτικοί να κατευνάσουν τα πνεύματα. Δεν είναι δε καθόλου απίθανο τώρα που η κ. Μπακογιάννη θα πάει στην Τουρκία, να επισκεφθεί τον Τούρκο πιλότο για να δει πως είναι η υγεία του και να του ζητήσει συγνώμη επειδή τον καταρρίψαμε.
Οι αφιλότιμοι και ανελλήνιστοι πολιτικοί «μας» δυστυχώς συνεχίζουν να εμπαίζουν τον ελληνικό λαό και να συρρικνώνουν τα κυριαρχικά του δικαιώματα, καθιστώντας τον συμμέτοχο σε αυτά που ήδη του ανήκουν και για τα οποία έχει καταβάλλει βαρύ φόρο αίματος για να τα ελευθερώσει, αλλά και για να τα κρατά ελεύθερα. Η υποχωρητικότητά τους έναντι των παραλόγων και ανιστόρητων διεκδικήσεων των γειτόνων μας και όχι μόνον, δεν έχει όρια. Έχει όμως όρια η ανοχή και η υπομονή των Ελλήνων.
Ο ήρωας Κ. Ηλιάκης έπεσε υπέρ πατρίδος εκτελώντας το καθήκον του σαν πιστός και φιλότιμος στρατιώτης, στις επάλξεις του Αιγαίου σαν Έλληνας. Τον κλείνουμε και αυτόν μέσα στις καρδιές μας μαζί με τους άλλους ήρωες συναδέλφους του: Ν. Σαλμά, Χρ. Καραθανάση, Π. Βλαχάκο και Εκ. Γιαλοψό.
Το κείμενο αυτό, διαδόθηκε μέσα από το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, σε μία προσπάθεια να αποκατασταθεί η αλήθεια και η τιμή του νεκρού Έλληνα πιλότου, που έμεινε πιστός στον όρκο του και στην αγάπη του για την πατρίδα, για την Ελλάδα... Στα χέρια μου έφτασε στις 24 Ιούνιου 2006, ημέρα Σάββατο και το κράτησα ως κόρη οφθαλμού, για να θυμάμαι όλους αυτούς που χωρίς να υπολογίζουν την δική τους ζωή προστατεύουν την δική μου ελευθερία. Και όσο σκέφτομαι πως υπάρχουν κάποιοι που αρνούνται να τους τιμήσουν ακόμη και στον θάνατό τους, αλλά και που προσπαθούν να κρύψουν το μεγαλείο της ψυχής του κάθε Ηλιάκη, τότε θυμώνω και θυμώνω πολύ...
ΠΗΓΗ: http://kostasxan.blogspot.com/2009/01/blog-post_7113.html
LOUKAS
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Epeidi pistevo oti ehete tis gnoseis, tin dynami kai tin thelisi gia kati megalo, sas efhomai episis kai Kali Tyhi!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά.