Τι κρύβει η…έκρηξη Ερντογάν;

Ως γνωστό, ο Τούρκος πρωθυπουργός αποχώρησε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, μετά τη φραστική επίθεση που εξαπέλυσε στον Ισραηλινό πρόεδρο του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες. Κατά τη γνώμη μου έχει περισσότερο ενδιαφέρον να προσέξουμε τις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού, φτάνοντας στη Κωνσταντινούπολη παρά να ασχοληθούμε με τη ΔΗΘΕΝ σθεναρή στάση του με εκφράσεις του στιλ, σκοτώνετε βρέφη, σκοτώνετε παιδιά και δεν ξέρω τι άλλο. Ο τελευταίος σε αυτό το πλανήτη που μπορεί να μιλήσει για ειρήνη και για εγκλήματα είναι η Τουρκία.

"Η Τουρκία είναι υπέρ της ειρήνης, αλλά κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι η Τουρκία είναι η εγγύηση της ειρήνης στην περιοχή".

Είναι γνωστό πως οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ δεν βρίσκονται και στο καλύτερο σημείο. Είναι επίσης γνωστό πως οι ΗΠΑ ποτέ δεν καταδίκασαν ουσιαστικά όσα κάνει όλα αυτά τα χρόνια το Ισραήλ. Η δημιουργία του Κουρδικού κράτους προωθείται από ΗΠΑ και Ισραήλ, την ώρα που η Τουρκία κάνει την ανέλπιδα προσπάθεια να το αποτρέψει τείνοντας χείρα φιλίας στον αραβικό κόσμο, που φυσικά το ΕΦΑΓΕ το παραμύθι.

Πριν ακόμα φτάσει στη Κωνσταντινούπολη ο Ερντογάν, ο αρχηγός της κομματικής οργάνωσης της Κωνσταντινούπολης έστειλε μήνυμα SMS προς τα κομματικά μέλη, στο οποίο αναφερόταν: «Στη 1:30 υποδεχόμαστε το νέο ηγέτη του κόσμου». Αργότερα πλήθος ΚΟΝΤΟΦΘΑΛΜΩΝ υποδέχθηκαν τον Ερντογάν στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης με συνθήματα και πανώ που έγραφαν "ο πορθητής του Νταβός και ο νέος ηγέτης του κόσμου".

Είναι δύσκολες οι εποχές για τον Ερντογάν μιας και έχει να αντιμετωπίσει αντικρουόμενες καταστάσεις.

Δεν θέλει να τα χαλάσει με τη Ρωσία αλλά από την άλλη αυτό ενοχλεί τις ΗΠΑ και Ισραήλ. Το να συνεχίζει να υποστηρίζει το Ισραήλ παραδοσιακά όπως κάνει τον φέρνει αντιμέτωπο με όλο τον αραβικό κόσμο. Η απόφαση του να στραφεί τώρα εναντίον στο Ισραήλ, ναι μεν θα ανοίξει δρόμους στην εύρεση λύσεων και συνεργασιών με τους Άραβες, αλλά θα πρέπει να δούμε πότε και αν τελικά θα γίνει η συνάντηση του με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, Ομπάμα.

Η πίεση στο εσωτερικό λόγω της οικονομικής κρίσης, της μείωσης ανάπτυξης, αλλά και της διαμάχης του με τους στρατιωτικούς, τον κάνουν να ψάχνει εναγωνίως λύσεις που θα τον θεοποιήσουν στα μάτια των συμπατριωτών του, ώστε να παραμείνει «ζωντανός» στο πολιτικό προσκήνιο, την ώρα που η πόρτα της Ε.Ε παραμένει κλειστή και θα πρέπει να την ανοίξει μέσα στο 2009 υπό προϋποθέσεις που βολεύουν μόνο εκείνους.

Τα λόγια του σχολιαστή της εφημερίδας «Μιλιέτ», μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι NTV, έχουν νόημα. «Ενδεχομένως, ο Ερντογάν έχει κουραστεί και θα έπρεπε να μεσολαβήσει μία περίοδος ξεκούρασης».

Δυστυχώς την ίδια ώρα η Ελλάδα παραμένει παρατηρητής των γεγονότων, ανακοινώνει πάγωμα των στρατιωτικών εξοπλισμών, αφήνει στην άκρη τις Τουρκικές προκλήσεις και αποφασίζει να δώσει η ίδια ΤΕΛΟΣ, στο θέμα της ομολογίας του Τούρκου ηθοποιού για την εκτέλεση των 10 Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων.

Κρίμα…γιατί είναι ίσως μια «χρυσή ευκαιρία» για τη χώρα μας να ορθώσει ανάστημα, ΤΩΡΑ εκμεταλλευόμενη τις συγκυρίες αλλά και το γνωστό δόγμα πως «ο εχθρός του εχθρού μου…είναι φίλος μου».

LOUKAS