Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Για να μην ξεχνάμε...ΙΜΙΑ.














Φωτογραφία: www.xryshaygh.wordpress.com

Ανυπομονώ να δω την στάση των ΜΜΕ σε μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ που μάλιστα τη νιώσαμε στο πετσί μας πριν 13 χρόνια, δηλαδή πρόσφατα.

Την ίδια μέρα ΕΥΧΟΜΑΙ να μην έχουμε τα περσινά, αν και το αποκλείω, από παραφρονούντες ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ που θα προσπαθήσουν να ΘΥΜΙΣΟΥΝ στον Ελληνικό λαό τα λόγια ενός βρωμερού τύπου με το όνομα Henri Kissinger, που σε απόσπασμα ομιλίας του το 1974, σηματοδότησε το ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ σχέδιο.

"Οι Έλληνες είναι άναρχος λαός και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή".

Ακόμα δεν τα καταφέρατε ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ. Και κάτι άλλο. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ. Απλά είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ. Κάτι που εσείς ΠΟΤΕ δεν θα το καταλάβετε τι ΣΗΜΑΙΝΕΙ.

Έχουμε ωστόσο ΑΠΩΛΕΙΕΣ και το αναγνωρίζουμε. Να είναι καλά ο ΤΣΥΡΙΖΑ...

Ωστόσο ΑΥΤΟΙ που θα μείνουμε θα πράξουμε ότι έκαναν και οι τιμημένοι προγόνοι μας.

"Γιατί μόνο εμείς, αντίθετα από τους βαρβάρους, δεν μετράμε ποτέ το πλήθος του έχθρού στη μάχη"
ΑΙΣΧΥΛΟΣ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΟΛΩΝ ΛΟΙΠΟΝ...

Πιο επίκαιρος από ποτέ, Περικλής Γιαννόπουλος.
ΕΛΛΑΣ ή ΤΕΦΡΑ.

LOUKAS

2 σχόλια:

  1. «Εκεί οπούφκιαχνα τις θέσες εις τους Μύλους (Κοντά στο Ναύπλιο) ήρθε ο Ντερνυς (Γάλλος Στρατιωτικός) να με ιδή. Μου λέγει. 'Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες. Τι πόλεμον θα κάνετε με τον Μπραϊμη αυτού;' - Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσεις κι' εμείς, όμως είναι δυνατός ο θεός όπου μας προστατεύει. Και θα δείξωμεν την τύχη μας σ' αυτές τις θέσεις τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριόμαστε μ' ένα τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Κι όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν»

    Στρατηγός Μακρυγιάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΑΔΕΡΦΕ.

    ΤΑ ΓΡΑΦΩ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ.
    ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ CHAT BOX.

    ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ. ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ.

    ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΑ ΑΠΛΑ...ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΟΚΚΙΝΑ. ΕΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ.

    Λουκάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή