Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Η καθημερινότητα, ο κρατικός μηχανισμός και η…ευθανασία.


Η καθημερινότητα ενός ανθρώπου είναι ουσιαστικά η «αναπνευστική του λειτουργία» μιας και αυτή περιλαμβάνει την εργασία, τις οικογενειακές στιγμές, καμιά φορά τη διασκέδαση, και προπάντων τις ελευθερίες του. Ο τρόπος ζωής ενός ατόμου είναι συνυφασμένος με τη καθημερινότητα του.

Όταν κάποιοι αποφασίσουν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής των πολιτών μιας χώρας, χωρίς την έγκριση τους, αυτόματα αυτοί θεωρούνται επικίνδυνοι, ακραίοι και αν μη τι άλλο οι τρόποι τους δεν συνάδουν με το πολίτευμα της δημοκρατίας που δυστυχώς στη χώρα μας έχει μετατραπεί σε ασυδοσία.

Ουδεμία σημασία έχει ΕΛΛΗΝΕΣ αν αυτοί οι «κύριοι» που ονειρεύονται μια αποσταθεροποιημένη χώρα, κατάγονται από την ΕΛΛΑΔΑ μας ή από κάποια γείτονα χώρα.

Ουδεμία σημασία έχει ΕΛΛΗΝΕΣ αν αυτοί οι «κύριοι» που ονειρεύονται μια αποσταθεροποιημένη χώρα, ονομάζονται «γνωστοί – άγνωστοι», αντιεξουσιαστές, τρομοκράτες, πράκτορες και δεν ξέρω τι άλλο.



Και αυτό…γιατί το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το ποιοι είναι, τι σκοπό έχουν, και γιατί κάνουν αυτά που κάνουν είναι δουλειά του κρατικού μηχανισμού να το ανακαλύψει, μέσω της ενεργοποίησης των ανάλογων υπηρεσιών και των ανάλογων οργάνων ώστε να δοθεί η λύση…μια για πάντα.

Εγώ ΔΕΝ θα ασχοληθώ με αυτούς τους «κυρίους» που ονειρεύονται μια αποσταθεροποιημένη χώρα γιατί πρώτιστος:

• Θα πρέπει να κοιτάξω να ΜΗΝ απολυθώ,

• Θα πρέπει να κοιτάξω να ΜΗΝ αρρωστήσω ώστε να μην έρθω στη δυσάρεστη θέση να
φορτώσω «φακελάκια» τον ιατρικό κόσμο,

• Θα πρέπει να κοιτάξω ΠΩΣ θα σπουδάσω τα παιδιά μου στο δημόσιο πανεπιστήμιο που θα
είναι ανοιχτό σπάνια λόγω των καταλήψεων,

• Θα πρέπει να βρω οικονομικούς πόρους ΩΣΤΕ να παρακάμψω τη δημόσια παιδεία και να
ωθήσω τα παιδιά μου στην ιδιωτική μιας και εκεί θα περάσουν ούτως ή άλλως λόγω των
φροντιστηρίων,

• Θα πρέπει να ΒΡΩ χρόνο ώστε να πάω τα παιδιά μου σε αρχαιολογικούς χώρους και να
τα διδάξω την Ελληνική ιστορία γιατί κάποιοι που γράφουν τα σχολικά βιβλία
αποφάσισαν να την διαστρεβλώσουν,

• Θα πρέπει να πείσω την οικογένεια μου να ΑΠΕΧΕΙ από τη τηλεόραση ώστε να γλυτώσουν
από τη μάστιγα που λέγεται κατευθυνόμενα ΜΜΕ,

• Θα πρέπει να ΚΛΕΙΣΩ τα αφτιά μου στις τουρκικές, αλβανικές, σκοπιανές και δεν ξέρω
ποιες άλλες προκλήσεις που καθημερινά μας πληγώνουν.

Κύριε Χρυσοχοϊδη που σήμερα κάνατε δηλώσεις, και κύριε Αντώναρε που σήμερα αντικρούσατε τους ισχυρισμούς του κύριου Χρυσοχοϊδη, σας παρακαλούμε…

• Κοιτάξτε τι θα κάνετε με το θέμα της τρομοκρατίας στην ΕΛΛΑΔΑ γιατί πλησιάζει και
η τουριστική περίοδος και δεν έχουμε όρεξη μετά αυτής να δούμε το δείκτη της
ανεργίας άνω του 20%.

• Κοιτάξτε τι θα κάνετε έτσι ως ώστε να τα βρείτε μεταξύ σας όσον αφορά τη δημόσια
τάξη – και όχι μόνο – και να παρθούν λύσεις από κοινού, βασιζόμενοι σε ΜΙΑ
ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ικανών ανθρώπων που θα μπορούν να διαχειριστούν την
οποιαδήποτε κρίση καλύτερα από τους υπόλοιπους.

• Κοιτάξτε τι θα κάνετε γιατί ΕΜΕΙΣ δεν έχουμε χρόνο. ΕΣΕΙΣ που έχετε και μας
καταντήσατε να μην ΕΧΟΥΜΕ χρόνο, σταματήστε να ασχολείστε με ερωτήματα του στιλ:
μπορούσαν και δεν ήθελαν ή ήθελαν και δεν μπορούσαν οι τρομοκράτες;

Ότι και από τα δύο και να συμβαίνει προσωπικά πιστεύω πως δεν έχει αξία, λόγω που στη πρώτη μεν περίπτωση είναι θέμα χρόνου να αλλάξουν γνώμη, ενώ όσον αφορά τη δεύτερη είναι θέμα χρόνου να μάθουν να ενεργοποιούν σωστά το πυροκροτητή.

Όταν η ζωή ενός ανθρώπου γίνει αφόρητη και δεν μπορεί ο ίδιος να δώσει τέλος στο μαρτύριό του, τότε υπάρχει η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ. Η αυτοκτονία σε σχέση με την ευθανασία είναι αντίθετες σαν έννοιες, και αυτό γιατί:

Η μεν αυτοκτονία είναι αποτέλεσμα παρόρμησης που διαμορφώθηκε υπό το βάρος υποκειμενικών προβλημάτων ή πιθανότατα προσωρινών δυσάρεστων συγκυριών. Ενώ δε, η ευθανασία είναι συνηθέστατα αποτέλεσμα περισσής σκέψης από την πλευρά του αιτούντος και αφόρητης πίεσης από το αίτιο του πάθους.

Μήπως έφτασε τελικά η ώρα να σκεφτόμαστε μια «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ» βασιζόμενη καθαρά στη φιλοσοφική έννοια του όρου, ώστε να ξανά βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα και να απαλλαγούμε από τους βραχνάδες;

Δηλαδή τι άλλο θα πρέπει να κάνουμε εμείς οι ΕΛΛΗΝΕΣ;
Θα πρέπει να παρακαλάμε να πιάσουμε ΠΑΤΟ μπας και σταματήσει ο κατήφορος;

Επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε.
Περικλής Γιαννόπουλος.

ΕΛΛΑΣ ή ΤΕΦΡΑ;;;

LOUKAS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου